Olaf's top 5
“Wandering Spirit”
Mick Jagger
Wandering spirit is Mick Jagger’s 3e solo album dat werd uitgebracht in 1993. Van zijn solo albums is dit in mijn ogen by-far de beste. Mick Jagger is in dit album onvermoeibaar en alle 14 nummers bevatten een bak aan energie, het nummer met Lenny Kravitz in het bijzonder. Op vinyl heeft deze snoeiharde rockplaat voor mij een extra dimensie. De door Atlantic uitgebrachte LP ligt bij ons in de bakken en is het luisteren meer dan waard.
Olaf's top 5
“Live in Paris”
Diana Krall
Had ik maar de mogelijkheid gehad om tussen 29 november en 2 december 2001 in de Olympia Music Hall-in Parijs te kunnen zijn. In deze dagen werd Diana Krall’s zeer goed verkochte live album opgenomen wat door Verve werd uitgebracht. De teleurstelling van het er niet bij kunnen zijn, wordt verzacht wanneer je de plaat draait. De opname van het live-optreden is namelijk waanzinnig goed. Je wordt meegenomen op tour in Parijs. Alsof je er toch bij bent.
Olaf's top 5
“It’s too late to stop now…”
Van Morrison
Er zijn mij niet veel albums bekend die veel meer ‘’live’’ klinken dan dit album van Van Morrison. De nummers zijn één voor één prachtig opgenomen. Helaas heb ik nog nooit een concert van Van Morrison kunnen bijwonen maar ik weet van insiders dat hij tijdens een liveconcert ook wel eens minder zin kon hebben om te spelen. Een ding weet ik zeker: tijdens het opnemen van deze plaat had hij dat wel. Een super strakke band ondersteunt een uitzinnige Van Morrison. Dit levert een plaat om die bij mij wekelijks op de draaitafel moet. De ene keer nog harder afspelend dan de andere. keer.
Olaf's top 5
“Bring the family”
John Hiatt
Dit album werd door mijn vader zo extreem veel gedraaid dat ik er een aantal jaar geleden wel een beetje klaar mee was. Totdat ik het album weer herontdekte en toch wel ben gaan inzien waarom dit album thuis zo grijs gedraaid werd. Het album bevat in totaal 10 nummers en ze zijn alle 10 goed, zowel de tekst als de uitvoering. Ik ben niet de enige die het mooie nummers vindt. Ook Bonnie Raitt en Joe Cocker zagen wel wat in ‘’Have a little faith in me.’’ Hiatt’s diepe rauwe stem in combinatie met de begeleiding door Ry Cooder (gitaar), Nick Lowe (bas) en Jim Keltner (drums) maakt dit album een genot om naar te luisteren. Zeer goede opname die naar mijn mening enkel op plaat beluisterd
moet worden.
Olaf's top 5
“Southeastern”
Jason Isbell
Jason Isbell noemt dit zelf zijn meest persoonlijke album ooit. Moeiteloos uit het gevoel nummers schrijven, dat is hoe dit album volgens Jason Isbell tot stand is gekomen. Zijn aangrijpende stem wordt bijna in alle nummers ondersteund door zijn eigen gitaarspel. Een combinatie waar je rechtop voor gaat zitten, om de aangrijpende teksten en muziek over je heen te laten komen. Dat dit album je aangrijpt komt mede door het feit dat Dave Cobb voor de opnames aan de knoppen heeft gezeten. Met als resultaat een zeer fraai opgenomen plaat.
